در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائ?
? داده است. این برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از این برنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود
دا??د.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی است. دولت برای
کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی
دا??لی، طرحهایی ارائ?
? داده است. اما سوال این است که آیا این برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاو
رزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز
دا??د. این برنامهها برای
کاهش وابستگی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور که این برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، ما
نند مشکلات آبگیری و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز
دا??د تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیشین برای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. این برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، ما
نند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پیشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوبار?
? دارند تا بتوا
نند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.